Απάντηση Η κάθετη στην εφαπτομένη μιας παραβολής στο σημείο επαφής Μ1 διχοτομεί τη γωνία που σχηματίζουν η ημιευθεία Μ1Ε και η ημιευθεία Μ1t, που είναι ομόρροπη της ΟΕ, όπου Ε είναι η εστία της παραβολής.
Απάντηση Έστω E′ και Ε δύο σημεία ενός επιπέδου. Ονομάζεται έλλειψη με εστίες τα σημεία E′ και Ε ο γεωμετρικός τόπος C των σημείων του επιπέδου των οποίων το άθροισμα των αποστάσεων από τα E′ και Ε είναι σταθερό και μεγαλύτερο του EE′ . ΣΧΟΛΙΑ →Το σταθερό αυτό άθροισμα το συμβολίζουμε, συνήθως, με 2α και την απόσταση των εστιών E′ και Ε με 2γ. →H απόσταση E΄E ονομάζεται εστιακή απόσταση της έλλειψης. →Ένα σημείο Μ του επιπέδου είναι σημείο της έλλειψης, αν και μόνο αν (ME΄) + (ME) = 2α . →Ισχύει (E΄Ε) < (ME΄) + (ME) , δηλαδή 2γ < 2α οπότε γ < α. Αν γ = 0, τότε τα σημεία E΄, E συμπίπτουν, οπότε η έλλειψη γίνεται κύκλος με κέντρο το Ε και ακτίνα α. →Για να βρούμε ένα σημείο της έλλειψης C, εργαζόμαστε ως εξής: Παίρνουμε ένα τμήμα ΚΛ μήκους 2α και ένα οποιοδήποτε σημείο του Σ. Με κέντρα τα E′ και Ε και ακτίνες ρ΄ = (ΚΣ) και ρ = (ΛΣ) ,αντιστοίχως, γράφουμε δύο κύκλους, οι οποίοι τέμνονται στα σημεία Μ και Μ΄.Τα σημεία Μ και Μ΄είναι σημεία της έλλειψης, γιατί ισχύει (ME΄) + (ME) = ρ΄+ρ = 2α και (M΄E΄) + (M΄E) = ρ΄+ρ = 2α . Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να κατασκευάσουμε οσαδήποτε σημεία της έλλειψης. Πρακτικά μπορούμε να σχεδιάσουμε την έλλειψη ως εξής: Παίρνουμε ένα σχοινί μήκους 2α και στερεώνουμε τα άκρα του στις εστίες E′ και Ε. Αν τώρα με ένα μολύβι διατηρούμε το σχοινί τεντωμένο, τότε αυτό, κατά την κίνησή του, θα διαγράψει την έλλειψη.
Απάντηση Η εξίσωση της έλλειψης C με εστίες τα σημεία E΄(−γ,0) , E (γ,0) και σταθερό άθροισμα 2α είναι
,όπου
.
Απάντηση Η εξίσωση της έλλειψης C με εστίες τα σημεία E΄(0,−γ) , E (0 ,γ) και σταθερό άθροισμα 2α είναι
,όπου
.
Απάντηση Έστω μια έλλειψη C: →Αν Μ1(x1 , y1) είναι ένα σημείο της έλλειψης C, τότε τα σημεία M2(x1 ,−y1), M3(−x1 , y1) και M4(−x1 , −y1) ανήκουν στην C, αφού οι συντεταγμένες τους επαληθεύουν την εξίσωσή της. Αυτό σημαίνει ότι η παραπάνω έλλειψη έχει τους άξονες x′x και y′y άξονες συμμετρίας και την αρχή των αξόνων κέντρο συμμετρίας. Επομένως, η ευθεία που ενώνει τις εστίες E′, E της έλλειψης και η μεσοκάθετος του E΄E είναι άξονες συμμετρίας της έλλειψης, ενώ το μέσο Ο του E΄E είναι κέντρο συμμετρίας της. Το σημείο Ο λέγεται κέντρο της έλλειψης. →Από την εξίσωση της έλλειψης για y = 0 βρίσκουμε x = ±α , ενώ για x = 0 βρίσκουμε y = ±β. Επομένως, η έλλειψη C τέμνει τον άξονα x′x στα σημεία A΄(−α,0) και A(α,0), ενώ τον άξονα y′y στα σημεία B΄(0,−β) και B(0,β ). Τα σημεία A΄,A,B΄,B λέγονται κορυφές της έλλειψης, ενώ τα ευθύγραμμα τμήματα A΄A και B΄B , τα οποία έχουν μήκη (A΄A)= 2α και (B΄B)= 2β , λέγονται μεγάλος άξονας και μικρός άξονας αντιστοίχως. Το ευθύγραμμο τμήμα που ορίζουν δύο οποιαδήποτε συμμετρικά ως προς Ο σημεία Μ1 και Μ4 της έλλειψης λέγεται διάμετρος της έλλειψης. Αποδεικνύεται ότι: 2β ≤ (Μ1Μ4) ≤ 2α , δηλαδή ότι κάθε διάμετρος της έλλειψης είναι μεγαλύτερη ή ίση από το μικρό άξονα και μικρότερη ή ίση από το μεγάλο άξονα της έλλειψης. →Από την εξίσωση της έλλειψης, έχουμε: Ομοίως Άρα, η έλλειψη περιέχεται στο ορθογώνιο που ορίζουν οι ευθείες x = -α , x = α και y = −β , y = β.
,όπου
.
οπότε
και άρα
.
.
Απάντηση Ονομάζουμε εκκεντρότητα της έλλειψης ΣΧΟΛΙΑ Επειδή Επομένως, όσο μεγαλώνει η εκκεντρότητα τόσο μικραίνει ο λόγος Όταν το ε τείνει στο μηδέν, τότε ο λόγος Οι ελλείψεις που έχουν την ίδια εκκεντρότητα, άρα ίδιο λόγο
και τη συμβλίζουμε με ε, το λόγο
.
είναι
, οπότε
και άρα
.
και κατά συνέπεια τόσο πιο επιμήκης γίνεται η έλλειψη.
τείνει στο 1 και επομένως η έλλειψη τείνει να γίνει κύκλος. Όταν, όμως, το ε τείνει στη μονάδα, τότε ο λόγος
τείνει στο 0 και επομένως η έλλειψη τείνει να εκφυλιστεί σε ευθύγραμμο τμήμα.
, λέγονται όμοιες.
Απάντηση H εξίσωση της εφαπτομένης της έλλειψης Απάντηση H εξίσωση της εφαπτομένης της έλλειψης Απάντηση Η κάθετη στην εφαπτομένη μιας έλλειψης στο σημείο επαφής Μ διχοτομεί τη γωνία E΄ME, όπου E΄,E οι εστίες της έλλειψης. Απάντηση Έστω E′ και Ε δύο σημεία ενός επιπέδου. Ονομάζεται υπερβολή με εστίες τα σημεία E′ και Ε ο γεωμετρικός τόπος C των σημείων του επιπέδου των οποίων η απόλυτη τιμή της διαφοράς των αποστάσεων από τα E′ και Ε είναι σταθερή και μικρότερη του (E΄E) . ΣΧΟΛΙΑ →Την απόλυτη τιμή της διαφοράς των αποστάσεων κάθε σημείου της υπερβολής από τις εστίες την παριστάνουμε συνήθως με 2α, ενώ την απόσταση των εστιών με 2γ. →Η απόσταση E΄E ονομάζεται εστιακή απόσταση της υπερβολής. →Ένα σημείο Μ είναι σημείο της υπερβολής, αν και μόνο αν |(ΜΕ΄) − (ΜΕ)| = 2α. →Ισχύει |(ΜΕ΄) − (ΜΕ)| < (E΄E) δηλαδή 2α < 2γ , οπότε α < γ . →Για να βρούμε σημεία της υπερβολής C, εργαζόμαστε ως εξής: Παίρνουμε ένα ευθύγραμμο τμήμα ΚΛ μήκους 2α και ένα οποιοδήποτε σημείο Σ της ημιευθείας ΚΛ εκτός του ευθύγραμμου τμήματος ΚΛ. Με κέντρα E′ και Ε και ακτίνες ρ΄ = (ΚΣ) και ρ = (ΛΣ), αντιστοίχως, γράφουμε κύκλους οι οποίοι τέμνονται στα σημεία Μ και M ′ . Τα σημεία Μ και M ′ είναι σημεία της υπερβολής, γιατί ισχύει (ME΄) − (ME) = (ΚΣ) − (ΛΣ) = 2α . Με τον τρόπο αυτό μπορούμε να κατασκευάσουμε οσαδήποτε σημεία της υπερβολής. στο σημείο της Μ1(x1 , y1).
στο σημείο της Μ1(x1 , y1) είναι
.
στο σημείο της Μ1(x1 , y1).
στο σημείο της Μ1(x1 , y1) είναι
.